نقد روایت شناختی سه داستان کوتاه نادر ابراهیمی

روایت را می‎توان همچون جنبه‎های درهم بافته‎ای از متن و اثر ادبی به شمارآورد که به همراه زبان، یکی از مهمترین حوزه های نظریۀ ادبی به شمار می رود. روایت شناسی، در بارۀ شیوه های مختلف بیان رویدادها و تحلیل ادبیات روایی نظیر رمان، داستان کوتاه و حماسه به بحث می پردازد. هر کدام از این شیوه‎ها، متن ادبی را از زاویه ا ی خاص بررسی می‎ کند. شناخت روایت به منتقد، در نقد و تحلیل داستان و عناصر داستانی و نیز به آفرینندۀ داستان در فرایند آفرینش داستان کمک می‎کند. پژوهشگران از راه روایت شناسی داستان، ساختار و مناسبات درونی نشانه ها را در متن باز می یابند. در این مقاله کوشیده شده است به بررسی روایت در سه داستان کوتاه نادر ابراهیمی (خانه ای برای شب، دشنام و صدا که می‎پیچد) و مسائلی را که در خواندن داستان اهمیّت دارند، امّا از جهتی به قدری آشکارند که گاه دیده نمی شوند، پرداخته شود؛ درک شیوه هایی که ما را به برداشتی تازه و نو از داستان می رساند و ارائۀ تفسیری بهتر از داستان که به سادگی از روساخت متن ، قابل درک نیست.